Codzienna praca, sprawna obsługa klientów wyrabia często w nas - pracownikach restauracji i hoteli -rutynę. Działamy sprawnie, to znaczy szybko, często wiemy o co klient poprosi, z czego będzie zadowolony. W ciągu lat pracy nabieramy doświadczenia, ale i rutyny zawodowej. A właśnie rutyna jest często przeszkodą w dobrej obsłudze klientów niepełnosprawnych. Działając szybko mamy mniejszą uważność ich na potrzeby, nie skupiamy się na ograniczeniach, na jakie napotykają osoby z niepełnosprawnością.
Pamiętajmy, osoby z dysfunkcją wzroku to bardzo zróżnicowana grupa. I tak, jedni mogą przeczytać menu, ale potkną się o źle ułożony dywan, ponieważ go nie widzą, inni widzą zaledwie kontury lub strumień światła a część osób nie widzi niczego. Dlatego zawsze warto pytać, czy lub jaka pomoc jest potrzebna. Być może klientowi z dysfunkcją wzroku, który właśnie wszedł do restauracji, w poruszaniu się ułatwi informacja o ustawieniu stolików, usytuowaniu baru i toalet. Zwracając się do klienta z dysfunkcją wzroku należy się upewnić, czy wie ona, że do niej mówimy, np. dotykając jej ręki.
Osoba niewidoma, lub niedowidząca potrzebuje więcej uwagi podczas obsługi w restauracji. To, co nie wymaga komentarza w przypadku klientów w pełni sprawnych, w przypadku klienta niewidzącego może wymagać wyjaśnienia. Gdy zmieniamy nakrycie, stawiamy gorący talerz lub stawiamy szklankę z napojem powinniśmy poinformować o tym klienta z dysfunkcja wzroku. Wystarczy powiedzieć: „oto pański sok, jest obok nakrycia, przy zakończeniu noża”, albo „oto pana pizza, proszę uważać, talerz jest gorący”. Dobrze poinformowany klient z niepełnosprawnością wzroku będzie się czuł bardziej komfortowo i pozwoli to mu uniknąć niepotrzebnych krępujących sytuacji – np. zamieszania przy sprzątaniu stolika z powodu wylanego soku czy kawy.
